Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

26.1.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/29


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank van eerste aanleg te Brugge (Βέλγιο) στις 16 Νοεμβρίου 2007 — NV Beleggen, Risicokapitaal, Beheer κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-499/07)

(2008/C 22/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Brugge

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσαενάγουσα: NV Beleggen, Risicokapitaal, Beheer

Καθούεναγόμενο: Βελγικό Δημόσιο

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει η οδηγία 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών (1), και ειδικότερα το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται στο γεγονός ότι ένα κράτος μέλος, εξαιρουμένων των κερδών που διανέμονται λόγω εκκαθαρίσεως μιας θυγατρικής εταιρίας, απαλλάσσει τα κέρδη που διανέμονται στη μητρική εταιρία αυτού του κράτους από την εδρεύουσα σε άλλο κράτος μέλος θυγατρική της εταιρία, υπάγοντας πρώτα το σύνολο των διανεμηθέντων κερδών στη φορολογητέα βάση και μετά επιτρέποντας την έκπτωση μέχρι του 95 % των κερδών αυτών από τη φορολογητέα βάση, αλλά περιορίζοντας την έκπτωση αυτή στο ποσό των κερδών που πραγματοποιήθηκαν κατά το οικονομικό έτος εντός του οποίου διανεμήθηκαν (μετά την αφαίρεση ορισμένων ποσών που προβλέπει ο νόμος) (άρθρο 205, παράγραφος 2, του κώδικα του 1992 περί φόρου εισοδήματος σε συνδυασμό με το άρθρο 77 του εκτελεστικού διατάγματος του κώδικα αυτού), οπότε αν τα κέρδη του οικονομικού αυτού έτους είναι μικρότερα από το ποσό των κατά τα ανωτέρω διανεμηθέντων κερδών δεν υπάρχει ζημιά που να μπορεί να μεταφερθεί;·

2)

Αν ναι, πρέπει η οδηγία 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών, και ειδικότερα το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι υποχρεώνει το πιο πάνω κράτος μέλος να δέχεται ότι τα διανεμηθέντα κέρδη, που μια εταιρία αυτού του κράτους λαμβάνει από θυγατρική της από άλλο κράτος μέλος, εκπίπτουν πλήρως από το ποσό των κερδών του οικονομικού έτους και ότι οι εντεύθεν ζημιές μπορούν να μεταφερθούν σε επόμενο οικονομικό έτος;

3)

Αν η πιο πάνω οδηγία 90/435/ΕΟΚ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι όσον αφορά τα κέρδη που διανέμονται στη βελγική μητρική εταιρία από εδρεύουσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θυγατρική εταιρία η βελγική ρύθμιση αντίκειται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, πρέπει τότε να γίνει δεκτό ότι η πιο πάνω διάταξη της οδηγίας αντιτίθεται και στην εφαρμογή της βελγικής ρυθμίσεως περί των κερδών που διανέμονται στη βελγική μητρική εταιρία από μια βελγική θυγατρική εταιρία όταν, όπως εν προκειμένω, κατά τη μεταφορά της οδηγίας στο βελγικό δίκαιο ο Βέλγος νομοθέτης αποφάσισε να επιφυλάσσεται σε αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις η ίδια μεταχείριση που επιφυλάσσεται στις καταστάσεις που διέπονται από την οδηγία, οπότε ευθυγράμμισε τη βελγική νομοθεσία με την οδηγία και όσον αφορά αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις;

4)

Αντιτίθεται το άρθρο 43 της Συνθήκης ΕΚ σε νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους κατά την οποία, όσον αφορά τις βεβαιώσεις φόρου εταιριών, η απαλλαγή των κερδών που εντός ενός οικονομικού έτους διανεμήθηκαν σε μια εταιρία από την εδρεύουσα σε άλλο κράτος μέλος θυγατρική της εταιρία περιορίζεται εντός του πρώτου κράτους μέλους στο ποσό των κερδών του οικονομικού έτους εντός του οποίου έγινε η διανομή κερδών (μετά την αφαίρεση ορισμένων ποσών που προβλέπει ο νόμος), ενώ πλήρης απαλλαγή των διανεμηθέντων κερδών θα ήταν δυνατή αν η εταιρία αυτή είχε μόνιμη εγκατάσταση στο άλλο κράτος μέλος;


(1)  ΕΕ L 225, σ. 6.