Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/15


Αναίρεση που άσκησε στις 5 Αυγούστου 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) της 21ης Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-401/10 P)

()

2010/C 317/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, D. Grespan και S. Thomas)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γαλλική Δημοκρατία, France Télécom SA, Bouygues SA, Bouygues Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux et services de télécommunications (AFORS Télécom)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) της 21ης Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, κοινοποιηθείσα με τηλεομοιοτυπία στην Επιτροπή στις 25 Μαΐου 2010, καθόσον η απόφαση αυτή:

ακύρωσε το άρθρο 1 της αποφάσεως 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στη France Télécom (1

καταδίκασε την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Γαλλική Δημοκρατία και η France Télécom στις υποθέσεις T-425/04 και T-444/04·

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προς νέα εξέταση·

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η αιτιολογία της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου είναι αντιφατική σε πολλά σημεία. Περί αυτού πρόκειται, μεταξύ άλλων, όταν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ότι οι δηλώσεις, περιλαμβανομένης της προαναγγελίας του μετόχου της 4ης Δεκεμβρίου 2002, μπορούν να αξιολογηθούν στο σύνολό τους προκειμένου να καθορισθεί η ύπαρξη πλεονεκτήματος υπέρ της France Télécom, ενώ, προκειμένου να καθορισθεί η δέσμευση κρατικών πόρων, κρίνει ότι υφίσταται σημαντική διάσταση μεταξύ της προαναγγελίας του μετόχου και των διαφόρων κρατικών δηλώσεων που είχαν γίνει στο παρελθόν.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος έχει τέσσερα σκέλη, η Επιτροπή προβάλλει την κατ' επανάληψη παράβαση, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 230 ΕΚ. Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την έννοια της ενισχύσεως απαιτώντας στενό δεσμό συνάφειας μεταξύ του πλεονεκτήματος και της δεσμεύσεως κρατικών πόρων (πρώτο σκέλος), μη αναγνωρίζοντας τη δέσμευση κρατικών πόρων στην αναγγελία και την προσφορά της συμβάσεως του μετόχου από το γαλλικό Δημόσιο στην France Télécom (δεύτερο σκέλος) και μη εξετάζοντας το κριτήριο του συνετού ιδιώτη επενδυτή για τον καθορισμό της υπάρξεως πλεονεκτήματος υπέρ της France Télécom (τρίτο σκέλος). Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του το περιθώριο εκτιμήσεως το οποίο διαθέτει η Επιτροπή όταν πραγματοποιεί πολύπλοκες οικονομικές αναλύσεις, όταν προέβη σε έλεγχο σκοπιμότητας της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως (τέταρτο σκέλος).

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο αλλοίωσε την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση κρίνοντας ότι όφειλε να αιτιολογήσει πληρέστερα την ύπαρξη χωριστού πλεονεκτήματος προκύπτοντος από την προσφορά πιστωτικού ορίου 9 δισεκατομμυρίων ευρώ στην France Télécom, καθώς και διαπιστώνοντας σημαντική διάσταση μεταξύ των δηλώσεων που έγιναν από τον Ιούλιο του 2002 και της προαναγγελίας της συμβάσεως του μετόχου της 4ης Δεκεμβρίου 2002.


(1)  ΕΕ L 257, σ. 11.