Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

21.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 152/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Apelacyjny w Warszawie (Rzeczpospolita Polska) w dniu 2 marca 2011 r. — Format Urządzenia i Montaże Przemysłowe przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Warszawie

(Sprawa C-115/11)

2011/C 152/23

Język postępowania: polski

Sąd krajowy

Sąd Apelacyjny w Warszawie

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Format Urządzenia i Montaże Przemysłowe

Strona pozwana: Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Warszawie

Pytania prejudycjalne

1)

Czy objęcie przez przepis art. 14 ust. 2 zdanie pierwsze rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (1) zakresem podmiotowym „osoby zwykle zatrudnionej na terytorium dwóch lub więcej Państw Członkowskich”, w odniesieniu do której w literze b)tego przepisu doprecyzowano wskazując, że chodzi o osobę inną niż określona w literze a), oznacza — w przypadku pracownika najemnego zatrudnionego na podstawie stosunku pracy przez jednego pracodawcę

a)

uznanie go za taką osobę wówczas, gdy z uwagi na charakter zatrudnienia wykonuje pracę w różnych państwach członkowskich w tym samym czasie (jednocześnie), co rozciąga się też na stosunkowo krótkie okresy, i w związku z tym często przekracza granice państw, jak i też oznacza

b)

uznanie go za taką osobę również wówczas, gdy jest zobowiązany w ramach jednego stosunku pracy do stałego (zwykłego) wykonywania pracy w kilku państwach członkowskich, w tym w państwie, na terytorium którego zamieszkuje albo w kilku innych państwach członkowskich, niż państwo zamieszkania takiego pracownika — bez względu na długość następujących po sobie okresów wykonywania obowiązków w poszczególnych krajach członkowskich i przerw między nimi, bądź — z ograniczeniem czasowym?

2)

Czy w przypadku przyjęcia interpretacji zgodnie z powyższym pkt b stosowanie przepisu art. 14 ust. 2 lit. b) pkt (ii) rozporządzenia 1408/71 możliwe jest w sytuacji, gdy zobowiązanie w ramach stosunku pracy łączącego pracownika z jednym pracodawcą do stałego wykonywania pracy w kilku państwach członkowskich uwzględnia wykonywanie obowiązków w państwie członkowskim zamieszkania pracownika, mimo iż taka sytuacja — świadczenia pracy w tym właśnie państwie — w momencie nawiązania stosunku pracy wydaje się wykluczona i czy w przypadku odpowiedzi negatywnej możliwe jest zastosowanie art. 14 ust. 2 lit. b) pkt (i) rozporządzenia 1408/71?

(1)  Dz.U.L 149 s. 2-50; Polskie wydanie specjalne: Rozdział 05 Tom 01 P. 35 — 82