Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2014 (αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Πολωνία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) – Marcin Jagiełło κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

(Υπόθεση C-33/13)1

(Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Φορολογία – ΦΠΑ – Έκτη οδηγία – Δικαίωμα εκπτώσεως – Αποκλεισμός – Τιμολόγιο εκδοθέν από εταιρία που έθεσε την επωνυμία της στη διάθεση άλλου προσώπου)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marcin Jagiełło

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 1, καθώς και του άρθρου 17, παράγραφος 2, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ L 145, σ. 1) - Δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ επί των εισροών - Αποκλεισμός της ασκήσεως του δικαιώματος προς έκπτωση του ΦΠΑ για τον αποδέκτη παραδόσεων στην περίπτωση που ο πωλητής χρησιμοποιεί επωνυμία άλλου προσώπου - Απόκρυψη της δραστηριότητας του πωλητή - Τιμολόγιο μη εκδοθέν από τον πωλητή αλλά από άλλο πρόσωπο - Δεν επιβάλλεται να αποδειχθεί ότι ο αγοραστής γνώριζε ότι η πράξη στην οποία συμμετείχε είχε σχέση με αξιόποινη πράξη ή άλλη παράβαση που διέπραξε ο πωλητής ή το πρόσωπο που συνέπραξε με αυτόν

Διατακτικό

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2001/115/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, έχει την έννοια ότι απαγορεύει να αποκλειστεί το δικαίωμα του υποκείμενου στον φόρο να εκπέσει τον οφειλόμενο ή καταβληθέντα φόρο προστιθέμενης αξίας για παραδοθέντα αγαθά για τον λόγο ότι, λαμβανομένων υπόψη των αξιόποινων πράξεων ή παραβάσεων που διέπραξε ο εκδότης του τιμολογίου που αφορούσε την παράδοση, η εν λόγω παράδοση θεωρείται ως μη πραγματοποιηθείσα από τον εκδότη αυτόν, εκτός αν αποδειχθεί, βάσει αντικειμενικών στοιχείων και χωρίς να απαιτείται να προβεί ο υποκείμενος στον φόρο σε ελέγχους που δεν αποτελούν υποχρέωσή του, ότι ο υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή μπορούσε να προβλέψει ότι η παράδοση ενείχε απάτη περί τον φόρο προστιθέμενης αξίας, στοιχείο του οποίου η διακρίβωση εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο.

____________

1 ΕΕ C 141 της 18.05.2013

init_anchors();