Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

16.6.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 184/11


Προσφυγή της 7ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-112/14)

2014/C 184/14

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, L. Armati)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ φορολογική νομοθεσία η οποία αφορά τη φορολόγηση υπεραξίας ως εισοδήματος των μετόχων αλλοδαπών εταιριών και προβλέπει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εγχώριων και διασυνοριακών δραστηριοτήτων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 63 ΣΛΕΕ και του άρθρου 40 της Συμφωνίας ΕΟΧ ή, επικουρικώς, του άρθρου 49 ΣΛΕΕ και του άρθρου 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ·

να καταδικάσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η επίμαχη εθνική νομοθεσία

Το άρθρο 13 του νόμου του 1992 για τη φορολογία υπεραξίας [Taxation of Chargeable Gains Act] ορίζει ότι στην περίπτωση που ορισμένες εταιρίες έχουν κέρδη, τα κέρδη αυτά φορολογούνται άμεσα ως εισόδημα των μετόχων ή άλλων προσώπων που έχουν συμφέρον στην εταιρία [participators] οι οποίοι κατοικούν στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανεξαρτήτως του αν αυτοί αποκτούν πράγματι το εισόδημα.

Ο κύριος ισχυρισμός

Οι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου υπόκεινται σε φόρο επί των κερδών ορισμένων αλλοδαπών εταιριών στις οποίες έχουν συμφέρον, ενώ δεν θα είχαν τέτοια υποχρέωση αν οι συγκεκριμένες εταιρίες έδρευαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η διαφορετική αυτή φορολόγηση ενδέχεται να αποθαρρύνει τους φορολογούμενους στο Ηνωμένο Βασίλειο από επενδύσεις σε τέτοιες αλλοδαπές εταιρίες, κατά παράβαση του άρθρου 63 ΣΛΕΕ και του άρθρου 40 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

Το επίμαχο μέτρο ενδέχεται να αποτρέπει ορισμένα είδη φοροαποφυγής και καταχρήσεως. Εντούτοις, η εφαρμογή του δεν περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις φοροαποφυγής ή καταχρήσεως και, συνεπώς, το μέτρο είναι αδικαιολόγητο.