Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

2.2.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 34/2


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Tributário de Lisboa (Portugalia) w dniu 8 października 2014 r. – SECIL – Companhia Geral de Cal e Cimento, S.A./Fazenda Pública

(Sprawa C-464/14)

(2015/C 034/02)

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal Tributário de Lisboa

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: SECIL – Companhia Geral de Cal e Cimento, S.A.

Strona pozwana: Fazenda Pública

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 31 układu z Tunezją (1) stanowi przepis jasny, precyzyjny i bezwarunkowy, a przez to bezpośrednio stosowany, tak że należy z niego wnioskować o zastosowaniu w niniejszym przypadku swobody przedsiębiorczości?

2)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej: czy przewidziana tam swoboda przedsiębiorczości ma skutki zamierzone przez skarżącą i oznacza zastosowanie mechanizmu pełnego odliczenia przewidzianego w art. 46 ust. 1 CIRC [Código do Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Colectivas (kodeksu podatku dochodowego od osób prawnych)] do dywidend, które skarżąca otrzymała od spółki zależnej w Tunezji, gdyż w przeciwnym przypadku doszłoby do naruszenia tej swobody?

3)

Czy art. 34 układu z Tunezją stanowi przepis jasny, precyzyjny i bezwarunkowy, a przez to bezpośrednio stosowany, tak że należy z niego wnioskować o zastosowaniu w niniejszym przypadku swobody przepływu kapitałów, a przez to należy uznać, iż inwestycja dokonana przez skarżącą jest objęta tym przepisem?

4)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej: czy przewidziana tam swoboda przepływu kapitału ma skutki zamierzone przez skarżącą i oznacza zastosowanie mechanizmu pełnego odliczenia przewidzianego w art. 46 ust. 1 CIRC do dywidend, które skarżąca otrzymała od spółki zależnej w Tunezji?

5)

Czy z art. 89 układu z Tunezją wynika, że na powyżej przedstawione pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej?

6)

Czy restrykcyjne traktowanie dywidend wypłacanych przez Société des Ciments de Gabés jest uzasadnione z uwagi na to, że z Tunezją brak jest ram prawnych współpracy ustanowionych w dyrektywie Rady 77/799/EWG z dnia 19 grudnia 1977 r. (2). dotyczącej wzajemnej pomocy właściwych władz państw członkowskich w dziedzinie podatków bezpośrednich?

7)

Czy postanowienia art. 31 w związku z art. 33 ust. 2 układu z Libanem stanowią przepisy jasne, precyzyjne i bezwarunkowe, a przez to bezpośrednio stosowane, tak że należy z nich wnioskować o zastosowaniu w niniejszym przypadku swobodnego przepływu kapitału?

8)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy przewidziana tam swoboda przepływu kapitału ma skutki zamierzone przez skarżącą i oznacza zastosowanie mechanizmu pełnego odliczenia przewidzianego w art. 46 ust. 1 CIRC do dywidend, które skarżąca otrzymała od spółki zależnej w Libanie?

9)

Czy z art. 85 układu z Libanem (3) wynika, że na powyżej przedstawione pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej?

10)

Czy restrykcyjne traktowanie dywidend wypłacanych przez Ciments de Sibline, S.A.L. jest uzasadnione z uwagi na to, że z Libanem brak jest ram prawnych współpracy ustanowionych w dyrektywie Rady z dnia 19 grudnia 1977 r. dotyczącej wzajemnej pomocy właściwych władz państw członkowskich w dziedzinie podatków bezpośrednich?

11)

Czy w niniejszej sprawie zastosowanie znajduje art. 56 WE (obecnie art. 63 TFUE), a jeżeli tak, czy z ustanowionego w nim swobodnego przepływu kapitału wynika konieczność zastosowania do dywidend wypłaconych w roku 2009 przez Société des Ciments de Gabés, S.A. oraz przez Ciments de Sibline S.A.L. na rzecz skarżącej mechanizmu pełnego odliczenia przewidzianego w art. 46 ust. 1 CIRC lub alternatywnie, mechanizmu częściowego odliczenia przewidzianego w ust. 8 tego przepisu?

12)

Czy nawet jeżeli się stwierdzi, że swobodny przepływ kapitału ma zastosowanie w niniejszym przypadku, to czy brak zastosowania mechanizmów, które ówczesne prawo portugalskie przewidywało w celu unikania lub łagodzenia podwójnego opodatkowania, jest uzasadniony brakiem istnienia z Tunezją i z Libanem ram prawnych współpracy ustanowionych w dyrektywie Rady 77/799/EWG z dnia 19 grudnia 1977 r. dotyczącej wzajemnej pomocy właściwych władz państw członkowskich w dziedzinie podatków bezpośrednich?

13)

Czy postanowienia klauzuli standstill zawartej w art. 57 ust. 1 WE (obecnie art. 64 TFUE) sprzeciwia się stosowaniu swobody przepływu kapitału wraz ze skutkami zamierzonymi przez skarżącą?

14)

Czy należy odstąpić od stosowania klauzuli standstill zawartej w art. 57 ust. 1 WE (obecnie art. 64 TFUE), ponieważ w tym czasie wprowadzono system korzyści podatkowych dla inwestycji o charakterze umownym, przewidziany w art. 41 ust. 5 lit. b) EBF [Estatuto dos Benefícios Fiscais] i system przewidziany w art. 42 EBF dla dywidend pochodzących z PALOP [krajów afrykańskich, w których język portugalski jest językiem urzędowym] i Timoru Wschodniego?


(1)  Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony (Dz.U. 1998, L 97, s. 2).

(2)  Dz.U. L 336, s. 15, wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 9. t. 1, s. 63.

(3)  Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony (Dz.U. L 143, 30.5.2006, s. 2).